گریفون یک خودروی شلیک موشک کروز توماهاوک از روی زمین میباشد. این خودرو به شکل یک کشنده کمرشکن است که دارای چهار تیوب حمل و شلیک موشک کروز توماهاوک بود. گریفون تنها نمونه اتمی توماهاوک را حمل میکرد و نمونه متعارف این موشک کروز را حمل نمیکرد. موشک کروزی که در این خودرو استفاده میشد تا ۲۵۰۰ کیلومتر برد داشت.

گریفون سیستم هولناکی بود. پس از افزایش تهدیدات موشکهای بالستیک میانبرد شوروی که اروپای غربی را هدف قرار داده بودند ، آمریکا نیز در سال ۱۹۸۱ موشک های بالستیک پرشینگ دو را در اروپای غربی مستقر کرده بود. در سال ۱۹۸۳ نیز آمریکا سیستمهای گریفون را نیز در اروپای غربی مستقر کرد که نتیجه آن یک نیروی موشکی هولناک اتمی بود که میتوانست در مدت کمتر از یک ساعت صدها موشک کروز توماهاوک مجهز به سرجنگی اتمی W-84 با قدرت متغیر و قابل تنظیم (که میشد آنرا از ۰.۲ الی ۱۵۰ کیلوتن تی ان تی تغییر داد) را روانه اروپای شرقی و غرب شوروی کند. از آنجایی که تراکم اصلی جمعیتی و صنعتی شوروی در غرب این کشور بود ، تقریبا تمامی نقاط حساس و استراتژیک شوروی زیر برد آتش این موشک بودند.

نکته دیگری که این موشک را خطرناکتر کرده بود ، دقت نسبتا بالای آن بود. این مدل توماهاوک مجهز به سیستم ناوبری داخلی به همراه سیستم ترکام بود که سبب میشد موشک پس از طی مسیر ۲۰۰۰ کیلومتری ، دارای دایره خطایی کمتر از ۳۰ متر باشد که برای یک سلاح اتمی عالی بود و میتوانست به عنوان یک سلاح اتمی ضربه اول استفاده شود و در موج اول حملات اتمی ، زیرساختهای اتمی دشمن را نابود کند. علاوه بر اهداف استراتژیک ، یکی دیگر از اهداف استقرار این موشک در اروپای غربی ، شکار لانچرهای پرتاب موشک بالستیک شوروی بود.

خودروهای گریفون در داخل شلتر بتونی و تعدادی درحال خروج از شلتر خود شلتر بتونی هم در دل تپه ساخته شده است که خودروهای گریفون را از گزند حملات اتمی حفظ میکند.

تجربه نشان داده بود که خدمه حرفه ای این سیستم می توانستند پس از شلیک شدن چهار موشک و خالی شدن تیوب ها ، ظرف مدت حدود ۱۰ الی ۱۵ دقیقه سیستم را بارگذاری کرده و آماده شلیک چهار موشک بعدی کنند. بدین ترتیب هر خودرو می توانست عملا در هر ساعت حدود ۱۶ الی ۲۴ موشک شلیک کند. بدین ترتیب مثلا ۲۰ خودرو میتوانستند در ساعت اول نبرد حدود ۳۲۰ الی ۴۸۰ تیر موشک کروز را روانه اهداف مختلف در اروپای شرقی و عمق خاک شوروی کنند و شوروی عملا سلاحی برای مقابله با آن و دفع حمله صدها تیر موشک کروز ، که دارای سطح مقطع راداری پایین و ارتفاع پروازی پست بودند را نداشت.

گریفون سلاح هولناک و فوق العاده موثری بود. پس از آنکه در سال ۱۹۸۳ ایالات متحده صدها خودروی گریفون را در انگلستان و آلمان غربی مستقر کرد ، توازن هسته ای به نفع غرب تغییر کرد. سرانجام در سال ۱۹۸۸ دو طرف مذاکرات کاهش تسلیحات استراتژیک و حذف تسلیحات اتمی از قاره اروپا را آغاز کردند و در نهایت در سال ۱۹۹۱ پیمان INF را امضا کردند که طی آن آمریکا موشکهای پرشینگ دو و گریفون را از اروپا جمع آوری و نابود کرد. شوروی نیز تمامی موشکهای میانبرد با برد ۵۰۰ الی ۵۵۰۰ کیلومتر را جمع آوری و نابود کرد. بدین ترتیب پرونده سامانه موشکی اتمی گریفون برای همیشه بسته شد.

شلترهای بتونی و مقاوم در برابر انفجارهای اتمی در پایگاهی در انگلستان که سیستم های گریفون در داخل این شلترها نگهداری میشد.