دقت موشک های بالستیک‌ ایران از آمریکا و روسیه جلو زد!

سردار عبداللهی معاون ستاد کل نیروهای مسلح در جشنواره علمی باقر العلوم(ع) اعلام کرد که «در حدود دو هفته پیش نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران موشکی با برد ۲۰۰۰ کیلومتر با خطای ۸ متر را آزمایش کرده است.» هرچند خبر معاون ستاد کل نیروهای مسلح با این توضیح وزیر دفاع همراه شد که «اخیرا» آزمایش موشکی با این میزان خطا نداشته‌ایم.

تاریخچه رقابت برای دقت بین بزرگان موشکی جهان

به صورت سنتی در دوره جنگ سرد و با توجه به این که در دو سوی پرده آهنین، موشک های بالستیک به طور خاص فقط برای حمل کلاهک های اتمی استفاده می شدند، مسئله دقت و به عبارتی نقطه زنی در موشک های بالستیک آنچنان مطرح نبود. امروزه نیز کشورهایی مثل آمریکا یا روسیه نیز در موشک های بالستیک برد بلند خود، خطایی در حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ دارند که با توجه به مسلح بودن آنها به سر جنگی هسته ای، این خطا عملا اهمیتی ندارد. البته در موشک بالستیک پرشینگ-۲ آمریکا با برد ۱۸۰۰ کیلومتر برای افزایش دقت در فاز نهایی از یک جستجوگر راداری استفاده شده که خطای این موشک را به ۵۰ متر کاهش داده اما بازهم این دقت در مقابل موشک های ایرانی موضوع قابل اعتنایی نیست.

در این میان کشورهایی مثل هندوستان، چین و پاکستان به عنوان تعدادی از کشورهای دنیا که به شدت در بحث موشکی فعال هستند توانسته اند در سالهای اخیر دقت های قابل توجهی را برای موشک های بالستیک برد بلند خود فراهم کنند. به عنوان مثال موشک قاره پیمای هندی آگنی ۴ که بردی بین ۵ الی ۸ هزار کیلومتر دارد از ترکیب هدایت ماهواره، ژیرسکوپ های لیزری و همچنین سامانه راداری در مرحله آخر خود استفاده کرده و هندی ها مدعی هستند که این موشک خطایی زیر ۱۰ متر دارد.

در سری جدید موشک های شاهین پاکستانی نیز به نظر از ترکیب جی پی اس و جستجوگرهای راداری استفاده شده است و کارشناسان خطایی در حدود کمتر از ۳۰۰ متر را برای این موشک پاکستانی پیش بینی کرده اند؛ البته در عین حال پاکستانی ها خطای موشکی خود را بسیار کمتر می دانند.

کشور چین نیز به عنوان یکی دیگر از بازیگران بزرگ عرصه موشکی در موشک بالستیک ضد کشتی DF-21 با ترکیب هدایت اینرسیایی و رادار فعال در مرحله آخر توانسته است به خطایی در حدود ۱۰ الی ۵ متر برسد. 

اما تلاش و نتیجه گرفتن برای نقطه زنی و افزایش چشمگیر دقت موشک های دوربرد ایرانی در سال ۱۳۹۰ متحول شد؛ جایی که سردار حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه اعلام کرد که “در بهمن سال گذشته (۱۳۸۹) دو فروند موشک را در برد ۱۹۰۰ کیلومتر از کویر سمنان به دهانه اقیانوس هند شلیک کردیم و اصابت این موشک‌ها به اهداف از پیش تعیین شده توسط شناورهای آمریکایی مشاهده شد.”

اگرچه توضیحات فنی و تکمیلی درباره این ارتقاء توان موشک های ایرانی اعلام نشد اما با رونمایی از موشک عماد مشخص شد که متخصصان دفاعی کشورمان، تحولی بزرگ را رقم زده اند و  وجود بالک هایی بر روی سر جنگی این موشک بالستیک باعث شده تا بسیاری از کارشناسان دفاعی اعتراف کنند که سر جنگی این موشک ایرانی توان هدایت در مرحله آخر را داشته و لذا از دقت بسیار بالایی تا لحظه اصابت برخوردار است.

اما این افزایش دقت موشکهایی چون عماد آنچنان عیان و غیرقابل انکار بود که یوزی رابین از کارشناسان برجسته دفاع موشکی رژیم صهیونیستی در این باره می گوید: “ایرانی ها توان نصب بالک ها روی موشکهای بالستیک را داشته و می توانند با استفاده از قابلیت، دقت موشک های خود را شدیدا افزایش داده و موشکی با برد ۲۰۰۰ کیلومتر با توان حمله دقیق داشته باشند. “

هر آنچه که هست با این مقدار از خطا تقریبا می توان گفت که موشک های بالستیک ایرانی به طور کامل نقطه زن شده و سیگنالی نیرومند به هر متجاوزی خواهد بود که هیچ هدفی، هر چند کوچک هم از تیررس موشک های بالستیک ایرانی به دور نخواهد بود؛ چه این هدف شناوری در آبهای دوردست باشد یا نطقه ای استراتژیک در قلب فلسطین اشغالی یا هر نقطه دیگری که تصور کند پس از “برجام” می توان به منافع یا مرزهای ایران کوچکترین تجاوزی داشت و سالم به مقصد بازگشت.